Our New Captain Speaking

Als ik jullie vraag waar jullie waren op 11 september 2001, dan zullen velen van jullie nog heel precies kunnen zeggen waar en wat ze precies aan het doen waren. Het is een datum die bij menig van jullie in het geheugen gegrift staat.

Zo ook 9 november 2015. Althans bij mij. Om 9h55 werd ik gebeld door een voor mij onbekend nummer.
“Met Contant, goedemorgen”.
“Goedemorgen Christiaan, Frank Donck hier, Stoor ik niet?”
“Euh goedemorgen Frank, eerlijk gezegd wel : ik ging net een sollicitatie interview starten.”
“Ah ok, is het goed als ik je vanavond rond 19h terugbel?”
“Geen probleem Frank, tot vanavond.”
“Ok tot vanavond dan.”
Vreemd… Frank Donck ? Wat moet die van mij ? denk ik bij mezelf. Waarom zou hij mij bellen ?

Het interview verloopt niet goed : “Ik spreek vloeiend Frans en Engels”, maar na een kleine test, lijkt de jongedame waar ik tegenover zit, eerder geschikt voor een figurantenrol bij de serie ‘Allo Allo’…
En plots, plots weet ik waarom Frank mij gebeld heeft! Maar natuurlijk! Het is logisch, evident. Allé slimmeke, je had het meteen kunnen weten!

’s Avonds kom ik thuis en vertel ik hoe de werkdag verlopen is. “Verder nog nieuws ?” vraagt mijn bevallige wederhelft. “Ja, ik heb heel leuk nieuws! Echt waar, niet normaal! Raad eens??”. “Geen idee”. “ik heb deze morgen een telefoontje gekregen van Frank Donck en hij belt mij straks terug. Ik denk dat hij een uitnodiging heeft ontvangen om opnieuw Augusta te spelen en dat hij nog een playing partner mag meenemen.” vertel ik enthousiast. “Ah ja? en waarom zou Frank precies jou uitnodigen om hem te vergezellen ?” “Omwille van mijn spelniveau natuurlijk”. “Tuurlijk : Bescheidenheid is een mooie deugd”, krijg ik recht in mijn gezicht.
En dan gaat de telefoon. Het is Frank. Blablabla…- ondertussen zie ik mezelf op het heilige gras ter hoogte van Amen corner – en dan : nu komt het denk ik. “Christiaan, bij het zoeken naar een nieuwe head-captain is jouw naam bij de past-captains nogal pertinent naar voor geschoven : zou jij de taak van head-captain 2017-2018 op jou willen nemen voor DGCC? “ Euh ….ja Frank… met veel plezier…ja natuurlijk…ja ja”. “Ok super, bedankt, Christiaan, ik breng Chris op de hoogte en hij zal jou verder contacteren en je de nodige info bezorgen.” “Ok Frank, bedankt en goedenavond.” Ietwat verdwaasd druk ik op het rode telefoontje.
“En schatje, wordt het Augusta?” vraagt ze een beetje spottend met een big smile.
“Neen, niet echt, ik heb net toegezegd om head-captain te worden voor 2017-18.” “Proficiat, maar zeg nu eens eerlijk : dacht je nu werkelijk dat je Augusta zou gaan spelen? Komaan zeg, een beetje down to earth hé!” Ik reageer niet, want ergens was ik daar echt van overtuigd.
In ieder geval : wat niet is kan nog komen. Dus bij deze Frank, wanneer je ooit een partner zoekt om Augusta te bedwingen, denk dan eventjes aan mij. 😉

Het is altijd reikhalzend uitkijken naar de nieuwe captain. Welk vlees hebben we in de kuip ? Wat zijn zijn objectieven ? Hoe zal hij speechen ? Hoe zullen de prijsuitreikingen zijn ?
Ik licht alvast een tipje van de sluier :
Het beleid dat Stefan voerde, om ons bewuster te maken van het feit dat een rondje golf ook vlot gespeeld kan worden in minder dan 4 uur, wordt verdergezet. Het aanstellen van een flight-captain was een goed initiatief en daar gaan we mee verder. Alleen gaan we proberen om iedereen er bewust van te maken, dat een flight-captain zijn verantwoordelijkheid moet nemen en dat zijn medespelers zijn of haar opmerkingen ter harte dienen te nemen en niet als kritiek mogen opvatten.
Ook het noteren van het aankomstuur zullen we vragen om beter bij te houden. Bij veel mensen bestaat immers een verkeerde perceptie dat een weekendwedstrijd altijd 5 uur duurt, terwijl het vaak maar 4h30 is. Akkoord, nog steeds een halfuur te veel, maar toch geen 5 uur.

Een goede opvolging van de etiquette vind ik ook zeer belangrijk, omdat dit de basis is van het sportieve succes van een rondje golf. Op het parcours wil ik de vogeltjes horen fluiten en de wind door de bladeren horen waaien. Stilte en respect voor medespelers en andere flights zijn van primordiaal belang.
Het niet terugleggen van plaggen, het niet rakelen van bunkers en het niet herstellen van pitch-marks, zijn niet alleen een doorn in het oog van de betere spelers, maar voor iedereen die een golfparcours genegen is. Ook uit respect naar de greenkeepers toe, die elke dag opnieuw proberen om ons een topparcours voor te schotelen, zou het leuk zijn, dat wij met zijn allen zorg dragen voor onze parcoursen. Heel vaak wordt hier met een verwijtend vingertje naar bezoekers en de nieuwe leden gewezen en dat is onterecht. Walter en zijn rabbits-team, hebben de laatste jaren heel veel inspanningen geleverd om de nieuwe leden voor te bereiden op het grote parcours.
Eenieder van ons – senior of junior, man of vrouw, nieuw lid of 20 jarig lid , hoge of lage handicap – dient zijn verantwoordelijkheid op te nemen om zorg te dragen voor het parcours en om zo goed mogelijk de etiquette na te leven. Het is misschien niet ‘ons parcours’ in de letterlijke zin van het woord, maar gevoelsmatig is het dat wel : daarom een warme oproep aan jullie allen : draag er zorg voor, koester het als je eigen bezit, want Damme Golf Club is een juweeltje.

Zoals jullie allen weten, spelen wij golf met de hele familie. De Contantjes worden we genoemd. Elise en Maarten – Maarten die vorig jaar nog junior-captain was – maken deel uit van misschien wel de belangrijkste groep van onze club, nl de juniors. Deze groep ligt mij nauw aan het hart. Alexander Hautekiet zal dit jaar, samen met Stan, het nieuwe junior-comité en Chris, proberen om van DGCC een leuke ontmoetingsplaats te maken voor de allerkleinsten waar FUN het sleutelwoord is. Twee zaterdagtrainingen per maand en de volledige hervorming van de junior-stages, zijn de aanzet om te slagen in dit opzet. Jullie kunnen rekenen op mijn onvoorwaardelijke steun en inzet om bij te dragen aan dit initiatief.

Niet alleen voor de allerkleinsten is FUN belangrijk, maar eigenlijk zou voor elk van ons een rondje golf, het clubhuis, een prijsuitreiking, een training bij de pro’s, plezant moeten zijn. Het is tenslotte onze hobby en we moeten er – gelukkig voor mij althans – ons geld niet mee verdienen. Het organiseren van wedstrijden is daarom heel belangrijk. Daarvoor kan ik rekenen op een super-sport-comité : met heel veel inzet en enthousiasme hebben zij voor jullie een prachtige kalender samengesteld. Meer dan 220 wedstrijden, voor jong en niet zo jong, voor dames en heren, ontmoetingen met andere clubs, groepsreizen, matchplay-competitie,kortom voor elk wat wils. Bedankt daarvoor Walter, Freddy, Christine, Rudy, Alain, Marie-Lou, Stan, en dat namens de hele club.

Voorts wil ik nog enkele mensen bedanken. Mijn voorganger Stefan en bij uitbreiding het hele comité van Past Captains die er van overtuigd zijn dat ik mij goed van mijn taak als captain zal kwijten. Ook dank aan de raad van bestuur die blijk geven van een groot vertrouwen in hun past-captains en mij het captainship hebben aangeboden. Verder kijk ik uit naar de leuke samenwerking met de lieftallige dames van het secretariaat. Ook dank aan Nicolas en zijn team die dit jaar ongetwijfeld weer voor heel wat lekkers zullen zorgen.

Bij mijn gezin wil ik mij alvast verontschuldigen : mijn inzet voor deze prachtige club, betekent ook wat minder tijd voor werk, voor eigen ontspanning, voor familie. Toch waren jullie laaiend enthousiast toen ik gevraagd werd voor deze functie. “Cool papa!” zei jij Maarten. “Ik ben super fier op jou, Papaatje!” zei jij elise. En Barbie? Die zei letterlijk : “Als je denkt dat je daar plezier in zult vinden, dan moet je dat doen. Zolang je ons maar graag blijft zien, is het goed voor mij.” Bij deze : ik zie jullie graag!

Tot slot wil ik nog een woordje van dank richten naar jullie allen. Waarom jullie ? Heel simpel : Het zijn jullie, mensen, die van Damme Golf een toffe club maken. Een topparcours, goede infrastructuur, nette kleedkamers met goed sanitair, een leuk clubhuis zijn belangrijk en dragen bij tot een leuke beleving van de golfsport, maar zijn niets waard als het gespeeld wordt met zeurpieten en zagemensen. Laten we dat indachtig zijn wanneer we ons naar Damme begeven om er ons favoriete spelletje te spelen ; respect en plezier : de garantie voor een leuke dag op de baan.

Your captain
Christiaan